ฝนเดือนหก

ย่างเข้าเดือนหก ฝนก็ตกพรำพรำ
กบมันก็ร้องงึมงำ ระงมไปทั่วท้องนา
ฝนตกทีไร คิดถึงขวัญใจของข้า
แม่ดอกโสนบ้านนา
น้องเคยเรียกข้า พ่อดอกสะเดา

ย่างเข้าเดือนหก ฝนก็ตกปรอยโปรย
หัวใจพี่ร้องโอยโอยคิดถึงแม่ดอกก้านเช่า
ฝนตกหลงมาคิดถึงขวัญตาน้องเจ้า
ไม่เจอะหน้าน้องแม้เงา
หรือลืมรักเราเสียแล้วแก้วตา

ถามว่าฝนเอ้ยทำไมจึงตก
ตอบว่าฝนตกเพราะกบมันร้องเรียกฝนบนฟ้า
ถามว่าพี่เอ้ยทำไมร้องไห้และหลั่งน้ำตา
ตอบว่าหัวใจของข้าคิดถึงแก้วตาจึงร้องไห้

ย่างเข้าเดือนหก ฝนก็ตกปรอยโปรย
พี่ยังมาหลงยืนคอยน้องจนพี่ปวดหัวใจ
ฝนตกพรำพรำพี่ยิ่งระกำหมองไหม้
พี่ต้องตากฝนทนหนาวใจ
น้องจากพี่ไปเมื่อเดือนหกเอย

ถามว่าฝนเอ้ย ทำไมจึงตก
ตอบว่าฝนตก เพราะกบมันร้องเรียกฝนบนฟ้า
ถามว่าพี่เอ้ย ทำไมร้องไห้และหลั่งน้ำตา
ตอบว่าหัวใจของข้า คิดถึงแก้วตาจึงร้องไห้

ย่างเข้าเดือนหก ฝนก็ตกปรอยโปรย
พี่ยังมาหลงยืนคอย น้องจนพี่ปวดหัวใจ
ฝนตกพรำพรำ พี่ยิ่งระกำหมองไหม้
พี่ต้องตากฝน ทนหนาวใจ
น้องจากพี่ไป เมื่อเดือนหกเอย