น้ำลงนกร้อง

น้ำลงน้ำลงเมื่อเดือนยี่
น้ำลงปีนี้อกของพี่กลัดหนอง
พอน้ำลงนกกะปูดมันร้อง
พอน้ำลงนกกะปูดมันร้อง
น้ำแห้งขอดถึงกันคลองมองเห็นปลาติดตม

น้ำลงพี่ลุยน้ำเพียงน่อง
น้ำลงนกร้องอกพี่ต้องขื่นขม
คำสัญญามาแปรเปลี่ยนเลิกล้ม
คำสัญญามาแปรเปลี่ยนเลิกล้ม
พี่ต้องเงียบเหงาเศร้าตรมซมเหมือนนกกะปูดมันร้อง

ปูดปูดปูดปูดปูดปูดปูดปูดปูดปูดปูดปูด

น้ำลงครั้งใดหัวใจแทบหลุดเสียงกะปูดร้องมา
คิดถึงขวัญตาเนื้อทอง
สองเราเคยนั่งริมฝั่งคลอง
พี่หนุนตักน้องฟังนกร้องเมื่อน้ำลง

น้ำลงน้ำลงเห็นคลองแห้ง
เหมือนใจนางแล้งแห้งเหมือนดังเศษผง
ใจเลอะเลือนเหมือนน้ำขึ้นน้ำลง
ใจเลอะเลือนเหมือนน้ำขึ้นน้ำลง
น้ำเดือนสิบสองว่าทรงยังไหลลงเหมือนกับใจน้อง

น้ำลงน้ำลงเห็นคลองแห้ง
เหมือนใจนางแล้งแห้งเหมือนดังเศษผง
ใจเลอะเลือนเหมือนน้ำขึ้นน้ำลง
ใจเลอะเลือนเหมือนน้ำขึ้นน้ำลง
น้ำเดือนสิบสองว่าทรงยังไหลลงเหมือนกับใจน้อง

นกกะปูดตาแดงน้ำแห้งก็ตาย
นกกะปูดตาแดงน้ำแห้งก็ตาย