สี่ปีที่คอย

หยาดสายฝนที่หล่นชโลมผืนนา
หลั่งไหลพรั่งพรูโปรยมาคล้ายเมตตาของเทวาท่าน
ชุ่มฉ่ำสดใส ต่อมวลไม้หลากมากพันธุ์
ธรรมชาติยังรู้จักวัน วันแผ่ความเมตตา

แต่ใจคนกลายกลับไม่มีน้ำใจ
เจ้าทิ้งสัญญาอาลัย ว่าตัวไกลให้พี่คอยท่า
เจ้าเรียนเสริมสวย หนึ่งปีแล้วจะรีบมา
นี่สี่ปีแล้วที่ตั้งตาเฝ้าคอยหาเศร้าใจ

เสริมสวย เสริมได้แต่เพียงหน้าตา
แต่ในอุรา เจ้าไม่เอาสัจจาเสริมใส่
น้ำตาของพี่คงเป็นน้ำตาลชุบใจ
ให้เจ้าสดใสกับชายที่ในเมืองหลวง

อยากให้ฝนช่วยชโลมพื้นใจ
พี่ช้ำโศกาอาลัยล้างดวงใจที่น้ำตาร่วง
เสกมนต์รักษาหัวใจที่ถูกคนลวง
แล้วปะพรมหัวใจรั่วกลวงทุกข์ทั้งปวงจงสิ้น

อยากให้ฝนช่วยชโลมพื้นใจ
พี่ช้ำโศกาอาลัยล้างดวงใจที่น้ำตาร่วง
เสกมนต์รักษาหัวใจที่ถูกคนลวง
แล้วปะพรมหัวใจรั่วกลวงทุกข์ทั้งปวงจงสิ้น