วิวาห์สะอื้น

มองเห็นบัตรเชิญฉันต้องเมินหน้า
ดูหรือดวงแก้วตามาหนีหน้าวิวาห์ไปก่อน
โธ่เอ๋ยดวงใจเธอไม่แน่นอนเปลี่ยนแปรเหมือนสายลมจร
ไม่ย้อนหวลคืนดังเก่า

พอรับบัตรมาน้ำตารินร่วงไหลล้นเอ่อท้นทรวง
โดนรักลวงช้ำใจแสนเศร้า
ดอกรักปลูกไว้กลางใจอับเฉา
สู้ออมล้อมรั้วคอยเฝ้าถูกคนอื่นเขาเด็ดไป

หยดน้ำสังข์เขาหลั่งอวยพรให้กัน
เธอคงจะสุขสันต์ส่วนฉันจาบัลย์หมองไหม้
มีแต่น้ำตาหยดแทนน้ำสังข์หลั่งไหลจากใจ
ทั้งที่ตัวเองร้องไห้ต้องทนไปในวันวิวาห์

มองเห็นบัตรเชิญฉันต้องสะอื้น
ยามลุกนอนนั่งยืนทนกล้ำกลืนฝืนใจเจียนบ้า
ชาตินี้สิ้นแล้ววาสนาต้องกินข้าวเคล้าน้ำตา
ด้วยเธอมาวิวาห์ ไปก่อนเอย

มองเห็นบัตรเชิญฉันต้องสะอื้น
ยามลุกนอนนั่งยืนทนกล้ำกลืนฝืนใจเจียนบ้า
ชาตินี้สิ้นแล้ววาสนาต้องกินข้าวเคล้าน้ำตา
ด้วยเธอมาวิวาห์ ไปก่อนเอย