ยินดีรับเดน

ใครใจดำหนอทำเธอเศร้า จึงซึมเซาเงียบเหงาฤดี
คงเสียทีคนเลวฉกรรจ์เขาหว่านวาจา
ผลาญพร่าพรหมจรรย์บั่นเอาความสาว
น้ำตาลพาลจืดไม่ยืดไม่ยาวเหม็นคาวน้ำตา

กินข้าวปลาเสียบ้างก็ได้ คนห่วงใยอยู่ใกล้บังอร
คอยอาวรณ์และเวทนา เปิดหน้าต่างมอง
เห็นน้องโศกาอยากฆ่าตัวตาย เสียตัวตกเตียง
ก็เพียงหนึ่งชาย อย่าตายเลยน้องเอย

ไยไม่ปองหันมองตัวพี่ คอยภักดีเจ้านี้มาก่อน
ยังอาวรณ์งามงอนอย่างเคย ถึงหมดราคาพี่ไม่ว่าเลย
ไม่เคยย่อท้อ ลูกเจ้าในท้องพี่ปองเฝ้ารอ เป็นพ่อให้น้องเอง