Nammavemo

నమ్మవేమో గాని అందాల యువరాణి
నేలపై వాలింది నాముందే విరిసింది
నమ్మవేమో గాని అందాల యువరాణి
నేలపై వాలింది నాముందే విరిసింది

అందుకే అమాంతం నా మది
అక్కడే నిశ్శబ్దం అయినది
ఎందుకో ప్రపంచం అన్నది
ఇక్కడే ఇలాగే నాతో ఉంది
నిజంగా కళ్లతో వింతగా మంత్రమేసింది
అదేదో మాయలో నన్నిలా ముంచివేసింది
నిజంగా కళ్లతో వింతగా మంత్రమేసింది
అదేదో మాయలో నన్నిలా ముంచివేసింది
నవ్వులు వెండిబాణాలై నాటుకుపోతుంటే
చెంపలు కెంపునాణాలై కాంతిని ఇస్తుంటే
చూపులు తేనెదారాలై అల్లుకుపోతుంటే
రూపం ఈడు భారాలై
ముందర నించుంటే
ఆ సోయగాన్నే నే చూడగానే
ఓ రాయిలాగ అయ్యాను నేనే
అడిగ పాదముని అడుగు వేయమని
కదలలేదు తెలుసా

నిజంగా కళ్లతో వింతగా మంత్రమేసింది
అదేదో మాయలో నన్నిలా ముంచివేసింది
నిజంగా కళ్లతో వింతగా మంత్రమేసింది
అదేదో మాయలో నన్నిలా ముంచివేసింది

వేకువలోన ఆకాశం ఆమెను చేరింది
ఓ క్షణమైనా అధరాల రంగుని ఇమ్మంది
వేసవి పాపం చలివేసి ఆమెని వేడింది
శ్వాసలలోన తలదాచి జాలిగ కూర్చుంది
ఆ అందమంతా నా సొంతమైతే
ఆనందమైన వందేళ్లు నావే
కలల తాకిడిని మనసు తాళదిక
వెతికి చూడు చెలిని

నిజంగా కళ్లతో వింతగా మంత్రమేసింది
అదేదో మాయలో నన్నిలా ముంచివేసింది