Iperohi Zoi

Ακόμα θυμάμαι
Τη μέρα αυτή
Που σε πρωτοείδα
Μια Τρίτη πρωί
Σε είδα και τυφλώθηκα απ' τη λάμψη
Σα να 'χε ο ήλιος στα μαλλιά σου αράξει

Δεν το συζητώ
Χωρίς εσένα δεν υπάρχω εγώ
Εσύ 'σαι ο λόγος που όταν σε κοιτώ
Φωνάζω απ' την ψυχή μου
Πως είναι υπέροχη η ζωή μου

Δεν το συζητώ
Χωρίς εσένα δεν υπάρχω εγώ
Εσύ 'σαι ο λόγος που αν χαθείς ποτέ
Θα ζω επί της ουσίας
Ζωή άνευ λόγου και αιτίας

Δυο ρούχα ασορτί
Που πλύθηκαν μαζί
Και ξέβαψε το ένα στ' άλλο
Τώρα είναι και τα δυο
Το ίδιο και το αυτό
Δε ζει το ένα δίχως τ' άλλο

Ακόμα θυμάμαι
Το πρώτο φιλί
Που δώσαμε οι δυο μας
Μια Τρίτη πρωί
Που ακούμπησαν τα χείλη μου στα δικά σου
Και σαν κερί έλιωσα μες στην αγκαλιά σου

Δεν το συζητώ
Χωρίς εσένα δεν υπάρχω εγώ
Εσύ 'σαι ο λόγος που όταν σε κοιτώ
Φωνάζω απ' τη ψυχή μου
Πως είναι υπέροχη η ζωή μου

Δεν το συζητώ
Χωρίς εσένα δεν υπάρχω εγώ
Εσύ 'σαι ο λόγος που αν χαθείς ποτέ
Θα ζω επί της ουσίας
Ζωή άνευ λόγου και αιτίας

Δυο ρούχα ασορτί
Που πλύθηκαν μαζί
Και ξέβαψε το ένα στ' άλλο
Τώρα είναι και τα δυο
Το ίδιο και το αυτό
Δε ζει το ένα δίχως τ' άλλο