พลัดคู่

พลัดพรากไกลคู่พี่อยู่เดียวกลุ้มอุรา
ประหนึ่งชีวาให้จาบัลย์ช้ำอื่นหมื่นแสน
ไม่แม้นระกำช้ำนั่นเจ็บระบมเหมือนคมเคียวฟัน
เจ็บเจียนตายโถยังรำพันเรียกแต่จอมขวัญโปรดหันมาหา

พี่อาดูร
โถคุณจากลาโอ้เราคล้ายคนเจ้าน้ำตา
ความหลังที่ผ่านมาพี่ลืมไม่ได้
ตรงนั้นที่พี่เคยหอมตรงนั้นดมดอมลูบไล้
ตรงนั้นเคยทำให้หวั่นไหวแต่เจ้าลาร้างไปเศร้า
ยิ่งดึกยิ่งดื่นทุกคืนพี่เหงาห่วงแต่นงเยาว์ขวัญเรียมเอย

ไม่หลับกลับหมองพี่ครองเศร้าแม้เงาไม่ปานเลย
โอ้ว่าปากหนอปากเคยบอกรักมากไม่จากเลย
แต่กลับเฉยเมยดังเจตนา

โอ้ว่าใจหนอใจมันช้ำมันชอกจนระอา
ทุกวันเต็มตื้นกลืนน้ำตา
โลกสร้างฉันให้เธอมาฆ่าแก้วตาคงสาสมใจ
รักเอยเจ้าเลยจากไกล
เจ็บระกำช้ำเท่าไหร่โหยร่ำไห้เหลือคณานะ
จะกล่าวอำลาแม้ห่างกานดาพี่ยอมตาย

โอ้ว่าใจหนอใจมันช้ำมันชอกเสียจนระอา
ทุกวันเต็มตื้นกลืนน้ำตา
โลกสร้างฉันให้เธอมาฆ่าแก้วตาคงสาสมใจ
รักเอยเจ้าเลยจากไกล
เจ็บระกำช้ำเท่าไหร่โหยร่ำไห้เหลือคณานะ
จะกล่าวอำลาแม้ห่างกานดาพี่ยอมตาย