แสงสว่างปลายอุโมงค์

ได้แต่คุยกับตัวเอง
เมื่อไรจะถึงวันของเราสักที
สิ่งที่ตามหาคืออะไร

ซึ่งเธออาจอยู่ในตัวเรากับสิ่งที่คอยบรรเทาในวันที่เราร้องไห้
เพียงแค่ยอมรับความจริงและก็ทิ้งเรื่องราวไม่ดีให้มันเลือนหาย
อย่าไปคิดมากบางทีวันพรุ่งนี้ยังมีคนรอเราอยู่เสมอไป
ในวันที่ฉันมีลมหายใจ

พร้อมแล้วพร้อมที่จะเสียใจ
ฉันพร้อมแล้วพร้อมที่จะร้องไห้
ปล่อยให้มันเป็นไปจะเจ็บช้ำเท่าใดหัวใจอย่าไปยอมแพ้
ยังแสงรำไรผ่านความทุกข์เข้าไปยังไงฉันไม่ยอมจะหยุดแน่

อยากจะออกไปข้างนอกแต่ไม่มีพลัง
กูเบื่อการแข่งขันบนเวทีพนัน
บางคนมองเรื่องที่ผิดเหมือนเป็นวีรกรรม
อยากอยู่รอดก็ต้องมีกะตังค์

ทำแม่งแต่งานแทบไม่มีเวลา
กูสูญเสียหลายอย่างจากที่มีกันมา
เจอแต่ปัญหาจนแทบตีลังกา
อยากจะมีเหมือนคนอื่นแต่ไม่มีปัญญา

กูเคยมีความสุขกับกระดาษทาสีไออุ่นจากตุ๊กตาหมี
แต่วันหนึ่งสิ่งเหล่านั้นหายไปเหลือไว้เพียงค่าไฟค่าโฉนดภาษี
พอโตขึ้นมาไม่มีสีให้ระบายโลกไม่ได้สวยมันไม่ได้เป็นประกาย
ภาพของชีวิตกูจะวาดมันให้เสร็จก่อนที่พ่อก่อนที่แม่ก่อนที่ยายกูจะตาย (yeah ควย)

พร้อมแล้วพร้อมที่จะเสียใจ
ฉันพร้อมแล้วพร้อมที่จะร้องไห้
ปล่อยให้มันเป็นไปจะเจ็บช้ำเท่าใดหัวใจอย่าไปยอมแพ้
ยังแสงรำไรผ่านความทุกข์เข้าไปยังไงฉันไม่ยอมจะหยุดแน่ (yeah)

ไม่ได้อยากจะเป็นคนความรู้สึกตายด้านแต่ว่าโลกทำให้กูกลายร่าง
บางทีอยากที่จะหนีไปให้นานช่างเงิน ช่างงาน ช่างแม่งนายจ้าง
และเพียงแค่จะคิดมันก็ยากแล้วขอให้สักวันชีวิตคลาดแคล้ว
บอกกับตัวเองไม่ต้องมีเท่าคนอื่นหรอกแค่นี้ก็เก่งมากมากแล้ว

และก็ปาดน้ำตาแล้วก็ยิ้มซะอย่าลืมเก็บความเศร้าไว้ในลิ้นชัก
นี่แหละรสชาติที่ได้ลิ้มรสไม่ได้เหมือนตอนสิบสี่ที่ได้ลิ้มรัก
ลองถามตัวเองว่าเคยคิดไหมว่ายังมีครอบครัวและก็มิตรรัก
เรื่องที่ไม่ดีก็แค่ทิ้งไว้และก็เรื่องปัญญาอ่อนอย่าไปคิดนัก

แต่คนที่จากไปคนตายคนเป็นหาเช้ากินค่ำฉันนั่งรอจนเย็น
พุทธองค์สอนว่า อัตตโน นาโถ แม้จะโกรธหรือโมโหก็ต้องพึ่งตนเอง
ท่องไว้ในใจไม่ต้องกลัวใครถ้าต้องเจอกับคนชั่วจะไปกลัวอะไร
หยาดน้ำค้างในตอนเช้าไหลบนใบบัวในเมื่อยังมีโอกาสอย่าไปกลัวตาย

เปลี่ยนจากเม็ดทรายวันนี้กลายเป็นกระจกคำว่าแพ้เป็นยังไงใจกูไม่เคยสะกด
ไร้ซึ่งประมาทมึงไม่อาจที่จะสบจึงต้องป่าวและประกาศเพราะไม่อยากที่จะหลบ
รู้ดีแก่ใจไม่สนใครจะตลกไม่ต้องการกฎระเบียบไม่ต้องอยู่ในระบบ
ตัดที่ละนิดกับทุกสิ่งที่ประสบถึงเวลาก็แค่จากโลกนี้ไปอย่างสงบ (yeah)(Saran)

เพียงแค่ยอมรับความจริง
และก็ทิ้งเรื่องราวดีดีให้มันเลือนหาย
อย่าไปคิดมากบางที
วันพรุ่งนี้ยังมีคนรอเราอยู่เสมอไป
ในวันที่ฉันมีลมหายใจ โน้ว

พร้อมแล้วพร้อมที่จะเสียใจ
ฉันพร้อมแล้วพร้อมที่จะร้องไห้
ปล่อยให้มันเป็นไปจะเจ็บช้ำเท่าใดหัวใจอย่าไปยอมแพ้
ไม่มีแสงรำไรผ่านความทุกข์เข้าไปยังไงฉันไม่ยอมจะหยุดแน่