ใจพัง [Hidden World Live Session] (Feat. Gtk)

ยังอยู่บนโลกที่ว่างที่เปล่า
อยู่ในหน้าหนาวแค่เพียงลำพัง
เปิดเพลงเดิมซ้ำซ้ำอย่างในวันนั้นก็คงดี
ยังไม่มีใครมาเติมยังเป็นคนเดิมที่ใจยังพัง
เปิดวนเป็นพันครั้ง

ฉันกลายเป็นคน ที่ไม่มั่นใจในตัวเอง
และก็เรื่องปัญญาอ่อนฉันก็เก็บเอามาคิด
ถึงแม้รู้ว่าตัวฉันไม่ควรเซ็งพยายามจะเข้าใจว่าทุกคนนั้นต้องโต
สูบบุหรี่มองอากาศในตอนเย็นพรุ่งนี้ฉันก็มีงานที่ต้องโชว์
ยังมีอีกร่างที่ตัวฉันนั้นต้องเป็นไม่อยากให้ใครนั้นมาเห็นฉันอีกด้าน

ฉันมีปีศาจอยู่อีกร่างนอกจากเพื่อนที่เข้าใจฉันจริงจริง
อยากจะรู้จะมีใครที่เข้าใจฉันอีกบ้าง
มันคงไม่มีเลยสิท่าคำว่าความรักหลังจากนี้ฉันขีดฆ่า
ฉันกลายเป็นคนที่จีบยาก
ทำงานเสร็จนั่งฟังเพลงแล้วตัวฉันก็ปิดบ้าน
ไม่รู้ทำไมฉันถึงเกลียดการสุงสิงฉันรู้สึกว่าโลกของนอกมันวุ่นวาย
ตอนนี้ใจของฉันแข็งเหมือนถุงหินนี่หรือมันคือหัวอกของผู้ชาย

ความรู้สึกคนวันนึงมันก็ย่อมเปลี่ยน จนบางทีฉันไม่อยากจะพูดไร
ไหวหรือไม่ไหวแต่ว่าฉันก็ต้องเสี่ยง
รักแล้วมันเจ็บงั้นตัวฉันขอ good bye
ขอให้ทุกวันฉันไม่มีเรื่องทุกข์ใจ
ต่อจากนี้ไปจะไม่แบกความทุกข์ใคร
ขอบคุณตัวเองที่ยังอยู่ ถึงเจอปัญหาหรือว่าเจอความทุกข์ใด

ร่างกายของฉันเริ่มทรุดไป แต่ว่าฉันนั้นเป็นคนที่ลุกไว
ทุกทุกวันฉันมักเหม่ออยู่คนเดียว
คิดอยู่คนเดียวก่อนที่ฉันจะฟุบไป ah
เพื่อบรรเทาความเศร้าฉันเลยต้องหมดกล๊อก
ภาวนาให้ความเจ็บปวดของฉันมันได้ปลดล็อค
แต่ในความเป็นจริงหัวใจทั้งสี่ล็อคหมด
ความรู้สึกต่างต่างของฉันมันก็เลยเข้าโหมดช็อค

ฉันยังสายโหด เป็นผู้ชายโหมดร็อค
ฉันมักจะจัดไปหลายดกหลังจากเวลาหมดจ๊อบ
เข้าร้านเกะฉันกวาดเบียร์หมดล็อก ฉันโดนคำสาปอะไรไม่รู้
เหมือนการที่คุยกับใครก็ตามก็จบที่การกดบล็อค (สุดท้ายต้องตามปลดบล็อค isus)

ยังอยู่บนโลกที่ว่างที่เปล่า
อยู่ในหน้าหนาวแค่เพียงลำพัง
เปิดเพลงเดิมซ้ำซ้ำอย่างในวันนั้น ก็คงดี
ยังไม่มีใครมาเติม ยังเป็นคนเดิมที่ใจยังพัง
เปิดวนเป็นพันครั้ง

ฉันไม่ค่อยอินกับอะไรเพราะไม่ค่อยมีอารมณ์
เกลียดความรักเลยฉันพูดตามตรง
เธอเคยทิ้งฉันเดือนพฤศจิกายน
และเคยทำฉันบ้าตายในเดือนธันวาคม

วัน countdown ฉันร้องไห้กลางวง
กลายเป็นคนขี้กลัวไม่ค่อยกล้าสบตาคน
เพราะว่าความรักทำให้ฉันกลายเป็นบ้า
ฉันมีคนไม่เห็นค่ามาตั้งแต่นานนม

ไม่เคยสมหวังในรัก และสุดท้ายมันก็ไม่มีใครสน
แผ่นดินกว้างใหญ่ไพศาลแต่ฉันมีคำถาม
เหตุใดถึงเจอแต่คนใจขม ฉันเคยฝันไว้ว่าอยากจะมีวันหวาน
ให้มันสมเหตุกับคนในยุควัยผม
แต่สุดท้ายมันกลายเป็นปัญหา
เหมือนรากไม้พันขาตอนก้าวเท้าในไพรสณฑ์

แต่ว่าฉันก็ยังไปไกลออกไป หวังไว้ว่าจะเจอใครต่อใคร
ฉันใช้ใจต่อใจ ใช้ใจก่อไฟ สักวันนึงคงเจอใครก่อนตาย
โปรดเถอะความรักให้ฉันเป็นรายต่อไป
ให้หัวใจฉันมันได้กระจายออกไป ฉันสัญญาจะทำให้ดีที่สุด
และจะไม่มองเรื่องของคนรักเป็นเพียงแค่การผ่อนคลาย

นั่งฟังเพลงตอนที่อยู่ Long Beach
หลายเพลงเพราะที่ฉันเคยลองเปิด
เพลงรักมันเพราะมากโดยเฉพาะตอนจีบ
ฉันเลยอยากจะมีใครคอยพาไปดูคอนเสิร์ต
และทุกคนรู้ว่าฉันไม่ใช่คนดี อารมณ์ฉันสวิงกันเป็นวงรี
มีเพียงอย่างเดียวที่ทำให้ฉันอารมณ์ดี
บางทีมันอาจไม่ใช่ความรักแต่คงเป็นเสียงดนตรี
ใช่ มันคงเป็นเสียงดนตรี

ยังอยู่บนโลกที่ว่างที่เปล่า
อยู่ในหน้าหนาวแค่เพียงลำพัง
เปิดเพลงเดิมซ้ำซ้ำอย่างในวันนั้น ก็คงดี
ยังไม่มีใครมาเติม ยังเป็นคนเดิมที่ใจยังพัง
เปิดวนเป็นพันครั้ง

ไม่มีเธอโลกมันก็ว่างเปล่า
มีเพียงฉันคนเดียวบนโลกเก่า
มีเพียงแสงรำไร อยู่เป็นเพื่อนฉันไว้เป็นครั้งคราว
จะมีสักคนบ้างไหม ที่มองฉันในวันนั้น
วันนี้มันเหงา

ยังอยู่บนโลกที่ว่างที่เปล่า
อยู่ในหน้าหนาวแค่เพียงลำพัง
เปิดเพลงเดิมซ้ำซ้ำอย่างในวันนั้น ก็คงดี
ยังไม่มีใครมาเติม

ฉันติดในวังวนและมันกำลังจม มีคนมากมายอยู่เป็นพันคน
แต่ไม่มีใครที่จะจำนน ฉันก็เลยจำยอม
เขียนความรู้สึกให้เป็นคำกลอน ถ่ายทอดออกมาให้เป็นทำนอง
จริงจริงฉันเจ็บแต่ก็ทำฟอร์ม

และฉันอยู่บนโลกที่ว่างที่เปล่า (ยังอยู่บนโลกที่ว่างที่เปล่า)
หน้าหนาวแค่เพียงลำพัง (อยู่ในหน้าหนาวแค่เพียงลำพัง)
และวันนี้เธอจะว่างหรือเปล่า
รบกวนเธอคิดถึงผมบ้างละกัน (เปิดเพลงเดิมซ้ำซ้ำอย่างในวันนั้น ก็คงดี)
นานแล้วที่ผมไม่ได้ข่าวข่าวเธอผมยังไม่กล้าจะฟัง
เธอคงลืมกันไปแล้วใช่เปล่า
เธอคงไม่อยากจะเห็นหน้าสรัล (ยังไม่มีใครมาเติม)

พอ บอกกับตัวเองว่าตัวผมคงต้องลืม (ยังเป็นคนเดิมที่ใจยังพัง)
รสชาติความรักถึงมันจะขมแต่ว่าผมก็ต้องกลืน
ปากบอกว่าไหว (เปิดวนเป็นพันครั้ง)
ถึงยืนไม่ไหวแต่ว่าผมก็ต้องยืน และทุกสิ่งที่ผมเคยได้ให้ไป
แล้วก็รวมถึงหัวใจเอาไปเลยไม่ต้องคืน yea