Yoosef Kanan

یوسفم بستم دگر بار سفر
یوسفم کنعان نمی خواهم دگر
بر زلیخایی دگر دل داده ام
از هوای عشق تو افتاده ام
از هوای عشق تو افتاده ام

در دل افسانه ها جانانه ام را یافتم
آتشی بودم من و پروانه ام را یافتم
ای که از ما دل بریدی و به دنیا باختی
رفتی و با رفتنت دنیای ما را ساختی
ای خدای دل ببین اکنون به کفر افتاده ام
من زلیخایی دگر را در دلم جا داده ام
با منِ عاشق تو بد کردی ز یادم می رود
من دعا کردم خدا هم از گناهت بگذرد
من دعا کردم خدا هم از گناهت بگذرد

یوسفم بستم دگر بار سفر
یوسفم کنعان نمی خواهم دگر
بر زلیخایی دگر دل دل داده ام
از هوای عشق تو افتاده ام
از هوای عشق تو افتاده ام

می روم در قعر چاهی من سفر
تا نماند از من یوسف خبر
من به عشق روشنایی می روم
من به دنبال رهایی می روم
من به دنبال رهایی می روم

یوسفم بستم دگر بار سفر
یوسفم کنعان نمی خواهم دگر
بر زلیخایی دگر دل داده ام
از هوای عشق تو افتاده ام
از هوای عشق تو افتاده ام

تو هنوز اندر غم و اندر خم یک کوچه ای
من هزاران کوره راه و راه را طی کرده ام
از حقیقت می گریزی و ز من بیگانه ای
من به دنبال حقیقیت چاه را طی کرده ام
آنقدر آسان نبود گر تو حقیقت داشتی
عاشقی بودم من و دیوانه ام پنداشتی
یوسفم من عاقبت از عشق کنعان سوختم
زندگی دادم بسی تا درس عشق آموختم
زندگی دادم بسی تا درس عشق آموختم

یوسفم بستم دگر بار سفر
یوسفم کنعان نمی خواهم دگر
بر زلیخایی دگر دل داده ام
از هوای عشق تو افتاده ام
از هوای عشق تو افتاده ام