Sobhe Entegham

آینده ای عظیم
پیشینه ای بزرگ
چون کوه ها بلند
چون ابرها سترگ
این داستان توست
ای راویِ کهن
در گوش من بخوان
ای مادر ، ای وطن
آتش گرفته ایم
ققنوسمان چه شد
خاموش مانده شب
فانوسمان چه شد
خورشید را ببین
خوابیده روی بام
چیزی نمانده است
تا صبح انتقام
خورشید را ببین
خوابیده روی بام
چیزی نمانده است
تا صبح انتقام

فریاد می زند
با (موی) بسته ماه
سرو بدون سر
آبانِ بی کلاه
فریاد می زنم
با مشتِ پر ز خشم
حتی بدون (لب)
حتی بدون چشم
از ما چه مانده است
غیر از حدیثِ خون
یک چشم غرقِ آب
یک چشم خیسِ خون
خورشید را ببین
خوابیده روی بام
چیزی نمانده است
تا صبح انتقام
خورشید را ببین
خوابیده روی بام
چیزی نمانده است
تا صبح انتقام