Mogę

To nieprawda, że musimy biec
Zdobywać szczyty i granice rzek
Zapominając, kim się tak naprawdę jest

Cokolwiek dane nam - będziemy mieć
Kim narodziliśmy się - prawdą jest
Której przez całe życie należy strzec

Nie musisz biec, nie musisz nic
Ty tylko możesz
Jesteś tu tylko na parę chwil
By przejść swą drogę

Wszystko dostępne dla ciebie jest
Wybierasz, na co się godzisz
O niezbywalnych swych prawach wiedz
Z którymi się rodzisz

To nieprawda, że musimy biec
Zdobywać szczyty i granice rzek
Zapominając, kim się tak naprawdę jest

Cokolwiek dane nam - będziemy mieć
Kim narodziliśmy się - prawdą jest
Której przez całe życie należy strzec

Człowiek od nowa uczy się
Jak widzieć i słyszeć
Nie rozpoznaje już prawie nic
Jest tylko mediów odbiciem

Strachem i lękiem zaraża krew
Myślami niszczy swą ciszę
Pożera go własny gniew
Wybiera śmierć nad życie

Nie nakarmisz duszy ignorując jej istnienie
Nie wyleczysz chorych z ran toksycznym pożywieniem
Nie naprawisz świata swym negatywnym myśleniem
Bo nie zbudujesz wspólnoty bólem i cierpieniem

Nie jest ważne to, czego jeszcze nie mamy
Ważne, co zrobimy z tym, co w rękach trzymamy
Każdy z nas jest Światłem, tym, na które czekamy
Więc zrozum, że bez siebie rady nie damy

To nieprawda, że musimy biec
Zdobywać szczyty i granice rzek
Zapominając, kim się tak naprawdę jest

Cokolwiek dane nam - będziemy mieć
Kim narodziliśmy się - prawdą jest
Której przez całe życie należy strzec

To nieprawda, że musimy biec
Zdobywać szczyty i granice rzek
Zapominając, kim się tak naprawdę jest

Cokolwiek dane nam - będziemy mieć
Kim narodziliśmy się - prawdą jest
Której przez całe życie należy strzec