Тополиный Звон

Я ў першы раз пачуў твой смех
На ціхай тапалінай сцежцы
І белы пух, як тёплы снег
І целы свет - твая ўсмешка,
І целы свет - твая ўсмешка.

Ты - зорны тапаліны сон,
Мне кожнай ноччу сніцца ён.
Мне мала сноў, ты знікла зноў,
На зямлі сумны гул вятроў.

А лівень падае ў траву
Твой лёгкі, светлы след змывая.
А я адной табой жыву, табой жыву
Адну, адну тябе кахаю.
Адну, адну тябе кахаю.

Прашу заўсёды будь са мной:
Вясною, летам і зімой.
Я разганю тваю бяду
І с табою по жыцці прайду.

Не страшны боль, не страшна смерць,
Страшней застацца без кахання,
У адзіноте анямець,
Любімай не пачуть дыхання.
Любімай не пачуть дыхання.

Ты - зорны тапаліны сон,
Мне кожнай ноччу сніцца ён.
Мне мала сноў, ты знікла зноў,
На зямлі сумны гул вятроў.