Dagane

Ein gong kom kjærteiken heilt av seg sjølv
Og kvar gong den var av sølv
Før du gylte kvar ein augneblink med hugen fri
Og blenda var eg med på reisa di

Du var i enden på alt som eg gjor
Og dagane dei for
Med ei von om at du venta der med solelgla
Og helsa med et smil og med et ja

Dagar som sand ut av hendane renn
Om du tvilar ja så kjenn
Den eine som den andre ut i vinden fer
Og tida som me har den reiser der

Lov meg å vera hjå meg all din dag
Ja det lova meg i lag
Så gav eg deg en ring og det var lettvint gjort
Så luskar og den dagen stille bort

Så langt, så langt
Så langt som vinden greier å jaga bylgjene blå
Der skal eg fyljge deg min venn
Der skal me finna deg igjen

Og ute lusker Styggen og skiljer deg frå meg
Og visste me, så hadde me nok kome oss i veg
Og eg ha båre deg på armen gjennom skog og over fjell
Og du ha holde meg i handa gjennom ljuv og mørke gjel
Og eg har strekt meg etter deg og du har strekt deg etter meg

Så langt, så langt
Så langt som sola greier å fyljge bylgene blå
Der skal eg fyljge deg min venn
Der skal me finna dei igjen