Karharias

Φτωχά ψαράκια θα βογγάν
Στα δόντια του τα μυτερά
Κι αν τουσ σκοτώνει τη χαρά
Δεν τρέχει μία κι ούτε καν

Τουσ παίρνει σπίτια και δουλειά
Να ζουν μονάχα οι δυνατοί
Τησ φύσησ νόμοι είν' αυτοί
Και όλο σφίγγει τη θηλιά

Ο τύποσ μέγασ και τρανόσ
Μεσσία θέλει να τον λεν
Κι ασ σ'έχει φτάσει στο μηδέν
Και γίναν τα λεφτά καπνόσ

Ό,τι κι αν γίνει ζαμανφού
Χτυπάσ την πόρτα του κουφού
Αν ψάχνεισ σωτηρία
Στο στόμα καρχαρία