Nuxterino

Την πέτρα ρώτησα να πει
Τι ξέρει και αντέχει
Κι εκείνη μου 'πε τη σιωπή
Για μυστικό της έχει

Τ' αστέρι ρώτησα μετά
Τι έχει μάθει ως τώρα
Τα χίλια χρόνια, μ' απαντά
Περνάνε σε μιαν ώρα

Και πάνω ο ήλιος μια πηγή
Μια κόκκινη κηλίδα
Λάβα το φως αιμορραγεί
Να κάψει ό,τι είδα

Και πάνω ο ήλιος μια πηγή
Μια κόκκινη κηλίδα
Λάβα το φως αιμορραγεί
Να κάψει ό,τι είδα

Το χώμα ρώτησα ξανά
Παλιά αν ήταν σώμα
Και μου 'πε τα ψηλά βουνά
Κι αυτά θα γίνουν χώμα

Κι ύστερα εσένανε ρωτώ
Το νόημα του κόσμου
Και λες το χέρι σου κρατώ
Κι εσύ είσαι δικός μου

Και πάνω ο ήλιος μια πηγή
Μια χρυσαφένια βρύση
Νερό το φως του να πνιγεί
Όποιος θέλει να ζήσει

Και πάνω ο ήλιος μια πηγή
Μια χρυσαφένια βρύση
Νερό το φως του να πνιγεί
Όποιος θέλει να ζήσει