พะวงรัก
ศรวณี โพธิเทศ
อนิจจาเขามาพรากจากฉันไป ไม่เหลือเยื่อใยเหลือสิ่งใดให้ใครเฝ้าคอย เปรียบฉันดังว่าว เขาสาวสายป่านขาดผลอย ให้ชีวิตฉันล่องลอย ลอยไปตามกรรม นี่หัวใจเขาคงใกล้จะเป็นยักษ์มาร จึงคิดประหารผลาญชีวันด้วยการกระทำ ทอดทิ้งไปหัวใจเขาช่างมืดดำ ไม่คิดว่าความระกำสุดชอกช้ำฉันเป็นคนครอง เขาคงเบื่อเราแล้วใช่ไหม จึงคิดเปลี่ยนไป ทิ้งใจฉันให้กลัดหนอง เป็นธรรมดาของเก่าใครเล่าจะมอง สิ้นความรักเราเคยครอง ฉันอยากจะร้องไห้หนักหนา โอ้น้ำตาหรือจะแก้ปัญหาใจ ร้องไห้ทำไม ร้องทำไมให้เปลืองน้ำตา จงยิ้มสู้โลกทิ้งความเศร้าโศกเถิดหนา อย่าให้เขามาตราหน้า ว่าขาดเขาเราหมดหนทาง โอ้น้ำตาหรือจะแก้ปัญหาใจ ร้องไห้ทำไมร้องทำไมให้เปลืองน้ำตา จงยิ้มสู้โลกทิ้งความเศร้าโศกเถิดหนา อย่าให้เขามาตราหน้า ว่าขาดเขาเราหมดหนทาง