Symfonia

Τυλιγμένη σ' ένα πέπλο μού κρύβεσαι
και σ' άλλους κόσμους ξανοίγεσαι.

Το δισάκι μου στον ώμο και ξεκινώ,
είναι απαραίτητο να σε βρω.

Όπου κι αν κρύβεσαι, θα σε φέρω πίσω,
γιατί ολομόναχος δεν μπορώ να ζήσω.

Σα χαμένος οδοιπόρος ακολουθώ
τον μαγεμένο σου τον αυλό.

Σε βουνά και σε λαγκάδια με οδηγεί,
μα εσύ δε βρίσκεσαι πια εκεί.

Όπου κι αν κρύβεσαι, θα σε φέρω πίσω,
γιατί ολομόναχος δεν μπορώ να ζήσω.

Έτοιμος για να διασχίσω τον ποταμό
μήπως απέναντι πια σε βρω.

Μου φωνάζεις δεν υπάρχει απέναντι,
μα εγώ σε πλήρωσα έναντι.

Όπου κι αν κρύβεσαι, θα σε φέρω πίσω,
γιατί ολομόναχος δεν μπορώ να ζήσω.