To Zeimpekiko Tou Dromou

Πριν καταλάβω τη ζωή
Ήρθεσ και μ' άπλωσεσ το χέρι
Μου έδωσεσ φωσ κι αναπνοή
Στη νύχτα μου έγινεσ αστέρι
Είπεσ θα ζεισ να μ' αγαπάσ
Θα νοιάζεσαι για μένα μόνο
Κι όταν σου έδωσα ψυχή
Μ' έκανεσ κέρασμα στον πόνο
Σ' ένα ποτήρι ραγισμένο

Μα εγώ μπορώ να συγχωρώ
Και να κοιτάζω τον καημό μέσα στα μάτια
Εγώ δεν ζω γονατιστόσ
Εγώ περπάτησα ξυπόλητοσ στ' αγκάθια
Μα εγώ μπορώ να συγχωρώ
Κι ασ κουβαλάω το σταυρό πάνω στον ώμο
Εγώ ευθύνεσ δε ζητώ
Εμένα η μάνα μου με γέννησε στο δρόμο
Εμένα η μάνα μου με γέννησε στο δρόμο

Πριν γνωριστώ με την αγάπη
Ήρθεσ μια μέρα ξαφνικά
Σκούπισεσ το δικό μου δάκρυ
Μα έφυγεσ τόσο βιαστικά
Μαζί σου βρήκα τη συμπόνια
Μα και τη λησμονιά μαζί
Και στα καλύτερά μου χρόνια
Μ' άφησεσ μια γλυκιά πληγή
Για να θυμάμαι την αγάπη

Μα εγώ μπορώ να συγχωρώ
Και να κοιτάζω τον καημό μέσα στα μάτια
Εγώ δεν ζω γονατιστόσ
Εγώ περπάτησα ξυπόλητοσ στ' αγκάθια
Εγώ μπορώ να συγχωρώ
Κι ασ κουβαλάω το σταυρό πάνω στον ώμο
Εγώ ευθύνεσ δε ζητώ
Εμένα η μάνα μου με γέννησε στο δρόμο
Εμένα η μάνα μου με γέννησε στο δρόμο