To Dromoloi Tis Zois
Stelios Kazantzidis
3:11Είναι βαριά κι ασήκωτα Τα πάθη τα δικά μου Κι αν γέλασα καμιά φορά Θα ‘ταν στα όνειρά μου Και σ' ένα όνειρο απ' αυτά Αχ να μην ξύπναγα μετά Το πεντάρφανο κορμί μου Πώσ κρατιέται απορώ Αφού μέσα η ψυχή μου Πέθανε από καιρό Ποιοσ είδε γλάρο στα βουνά Αητό φυλακισμένο Ποιοσ είδε και στα χείλη μου Το γέλιο ανθισμένο Ποιοσ είδε γλάρο στα βουνά Κι άνθρωπο να με συμπονά Το πενταρφανο κορμί μου Πωσ κρατιεται απορώ Αφου μέσα η ψυχή μου Πέθανε απο καιρό