Ballada O Kniaziu Dreptaku

Kiedyś kneź Dreptak jeszcze w łożnicy
Leżał przed pójściem do łaźni pójściem do łaźni
Aż tu przychodzą doń wojownicy
Hej wojownicy odważni bardzo odważni

Zdumiał się kneź koszulę spuścił
Co ją miał ściągnąć przez głowę
A was zapytał kto tutaj wpuścił
Na te komnaty kneziowe

Pod nimi zasię drżą aż kolana
Cali ze strachu się pocą cali się pocą
Myśmy rzekł jeden przyszli do pana
Bo w zamku straszy coś nocą straszy coś nocą

Straszy oj straszy całkiem nieźle
Chowa się w różne framugi
Chodzi po zamku w jedwabnym gieźle
A pysk ma okropnie długi

Uszy ma takie wielkie jak kapcie
A oczka całkiem maciupcie całkiem maciupcie
Więc mości książę wy to coś złapcie
Albo w ogóle coś zróbcie albo coś zróbcie

Tu kneź okazał męstwo i władzę
I rzekł Nie martwcie się goście
Już ja z tą zgagą sobie poradzę
A teraz pa Teraz się wynoście

A kiedy wyszli bijąc pokłony
Książę wyskoczył spod koca wyskoczył spod koca
I krzyknął wpadłszy do izby żony
Ty co się włóczysz po nocach
Włóczysz po nocach
Po nocach się włóczysz Ty