นกขมิ้น (1)

ค่ำคืนฉันยืนอยู่เดียวดาย
เหลียวมองรอบกายมิวายจะหวาดกลัว
มองนภามืดมัวสลัวเย็นย่ำ
ค่ำคืนเอ๋ย

ฮืม
ยามนภาลับไปใกล้ค่ำ
ยินเสียงร่ำคำบอก
เจ้าช่อไม้ดอกเอ๋ย

เจ้าดอกขจร
นกขมิ้นเหลืองอ่อน
ค่ำแล้วจะนอนไหนเอย
เอ๋ยเล่านกเอย

อกฉันทุกวันเฝ้าอาวรณ์
เหมือนคนพเนจรฉันนอนไม่หลับเลย
หนาวพระพายพัดเชย
อกเอ๋ยหนาวสั่น
สุดบั่นทอน

ฮืม
ยามนี้เราหลงทางกลางค่า
ยินเสียงร่ำคำบอก
เจ้าช่อไม้ดอกเอ๋ย

เจ้าดอกขจร
ฉันร่อนเร่พเนจร
ไม่รู้จะนอนไหนเอย
เอ๋ยโอ้หัวอกเอย