Superfly

Κοφτέσ ματιέσ σαν εκείνεσ που παίζουν στη πιάτσα
Τη πόλη καίσ κι' όλο κάνεισ την νύχτα σουλάτσα
Μπατσοί ναζί όλοι ρουφιάνοι ιδια φάτσα
Σκασμόσ λοιπόν μην σασ ρίξουμε απ' την ταράτσα

Οι άνθρωποι αλλάζουν μεγαλώνουμε πιά
Δεν έχω πλέον χρόνο να γράψω ολοι ψάχνουν λευτά
Με τα πόδια απ' την πετρούπολη πάω πειραιά
Παίρνω xsara ενω πίνω ενα μπάφο κρυφά

Ποιόσ με ψάχνει για μανούρα βρίσκομαι καθ'οδόν
Φερνώ τσουνάμι απ' το λιμάνι των εφτά θαλασσών
Με γαλέρα κουβαλάω τισ ψυχέσ των νεκρών
Στουσ φόβουσ των ναυτικών ο μύθοσ των πειρατών (yaw)

Μασ βυζάξανε οι κλίμακεσ του σκότουσ
Δε ξάνα εμπιστεύομαι ανθρώπουσ
Ξέρουνε οτι διαβάζω το μυαλό τουσ
Το ψέμα κάνει βόλτεσ επάνω στο πρόσωπο τουσ

Με τι τσίπα αγκαλιάζεισ τα παιδιά σου
Τα αγαπάσ μα πίνεισ μπέκουσ μπροστά τουσ
Απο το ξύλο πονάνε τα σωθικά τουσ
Δεν ξέρεισ που γυρνάει ξημερώματα η μαμά τουσ

Γυρνάω τουσ δρόμουσ λερωμένα τα χέρια
Οι φίλοι μου που φεύγουν καταλήγουν αστέρια
Από το δρόμο όλοι μάθαμε προπαίδεια
Τα μάτια δεκατέσσερα ο κόσμοσ εγκυκλοπαίδεια

Το σύστημα πηγαίνουμε γαμιώντασ
Ραπάρωντασ και ηχόγραφώντασ
Βγήκα απ'την κόλαση του δάντη να το φτύσω
Και το έθαψα βαθιά στα χώματα τησ σπιναλόγκασ

Απο όνειρο σε όνειρο
Ο μούσικοσ τουσ φόβοσ έχει ονομα και επώνυμο
Βλεπώ τα πάντα απο το μέλλον και τουσ καίει
Φτύνω χολή στο ελληνικό μου dna

Στα βράχια και στη θάλασσα τησ
Στο ορκίζομαι η γειτονιά μου στα καλύτερα τησ
Τραγουδάει στελλάρα μαζι μου ο μπάτησ
Και φυσάει τα λυσσακά του μπασ και φύγει ο εφιάλτησ

Κοφτέσ ματιέσ σαν εκείνεσ που παίζουν στη πιάτσα
Τη πόλη καίσ κι' όλο κάνεισ την νύχτα σουλάτσα
Μπατσοί ναζί όλοι ρουφιάνοι ιδια φάτσα
Σκασμόσ λοιπόν μην σασ ρίξουμε απ' την ταράτσα

Μόλισ τσακώνομαι με κανέναν δεν τα βρίσκω
Ρίσκο μόνο μου συνέχεια να με βρίσκω
Προσπαθώ να το ελένξω μα ξεφεύγει
Ο αυθορμητισμόσ μου κανει μπάμ και καταστρέφει
Οπότε καταστράφηκα πάλι
Πάνω απο δέκα χρόνια που χω κόψει το μπουκάλι
Πάνω απο δέκα χρόνια λέω πωσ ηρεμώ
Και ακούω στα μουλοχτά το μια βραδιά στην αμφιάλη

Πανω απο δέκα χρόνια αλλάζω
Σκάω με το τσαμπουκά μου ποιά πειθώ τι να ονειρευτώ
Τα πάντα που αγαπήσαμε εξατμίζονται
Θα πέσω σαν τον ήλιο μέσα στον ωκεανό

Τρεχω πάνω πανω κάτω
Θα την βγάλω λέω την χρονιά
Ο μήνασ δε μαζεύεται στο τέλοσ
Και ψωνίζω με ψιλά μεσα απο το κουμπαρά

Φρικαρισμένοι τα χαράματα γυρνάμε
Μπερδέψαμε τα πάντα και πάλι παραπατάμε
Εγω δεν πίνω ξύδια δύστηχωσ λυπάμαι
Πίνω μονάχοσ δυο λιβάδια θυμάμαι

Να πάν να γαμηθούνε όσοι δεν αγαπάνε
Όσοι δεν μάθανε αντρίκια μέσ' τα μάτια να κοιτάνε
Θα 'ρθούνε κάτω απ'το σπίτι σου ρουφιάνε
Κατι τύποι σαν και μένα μια νύχτα για να σε φάνε

Κοφτέσ ματιέσ σαν εκείνεσ που παίζουν στη πιάτσα
Τη πόλη καίσ κι' όλο κάνεισ την νύχτα σουλάτσα
Μπατσοί ναζί όλοι ρουφιάνοι ιδια φάτσα
Σκασμόσ λοιπόν μην σασ ρίξουμε απ' την ταράτσα