Nútíminn

Nútíminn er trunta
Með tóman grautahaus.
Hjartað það er hrímað
Því heilinn gengur laus.

Hún er kenjótt eins og kráka.
Köflótt efni í kjól.
Kjarklaus eins og klerkur
Sem klifrar upp í stól.

Mamma má jeg sjá?
Mamma má jeg gá?

Svo er stokkið af stað.
Inn eptir og innan að.

Truntan hún er taumlaus
Og töltur út á hlíð.
Sumir eru að siga
Ur söðli og undir kvið.

Einhver verður undir
Að gömlum góðum sið
Undarlegt hvað öllum
Er annt um kvikindið.

Svo er stokkið af stað.
Inn eptir og innan að.