Ik Dacht Aan Een Vrouw

Ik dacht aan een vrouw
Zo verscheen ze bij mij
Ik dacht aan de kou
die ze wegnam bij mij
Ik dacht aan de wind
die alles verspreidt
Ze is nog een vrouw
maar niet meer van mij
Ik dacht aan een man
en we maakten iets mee
onder mythische zon
en gewoon op café
Ik dacht aan de tijd
die alles vergeelt
Het was nooit genoeg
en altijd te veel
Oh kon ik maar
Oh kon ik hem maar opnieuw ontmoeten
Het loshangend haar en die prachtige sproeten
Oh kon ik maar
Ik dacht weer aan jou
Hoe gij wegliep van mij
op een klaarlichte nacht
met wat regen erbij
Ik dacht aan de smaak
die de slag achterliet
Ik miste jou wel maar vertelde je niets
Oh kon ik maar
Oh kon ik jou maar opnieuw ontmoeten
mij en de rest van het land aan ons voeten
Oh kon ik maar
Ik dacht weer aan jou
zo verdween jij bij mij
Ik dacht aan de kou die je teruggaf aan mij
Ik dacht aan de kou die je teruggaf aan mij