ไม่มีที่ไป
ทัช ณ ตะกั่วทุ่ง
3:49บาดเจ็บมาตั้งนานเพราะเธอ มันร้อนมันรนจนเบื่อ เก็บเอาทุกข์ไว้จนเหลือเฟือ มันเรื้อรังมาแสนนาน ทนทั้งปีได้ดีอะไร ไม่มีใจมาให้กัน มันก็คงเป็นความรำคาญ คอยขวางหูตาของใคร หลบเธอไปเสียเลยดีกว่า ไม่เหลือเวลาให้อยู่ หากจะยอมฝืนใจทนดู ไม่รู้จะนานเท่าไหร่ ไปเสียเองไปเลยไกลไกลก็ใจเรามันโง่เอง ไปโทษใครก็เริ่มมาเอง ก็จบมันเองเสียที กินก็กินไม่ได้นอนก็นอนไม่หลับ ทวงหัวใจคืนกลับรับมาจนไม่ไหว อยู่ไกลไกลพ้นไปวันวันไม่ต้องทนกันอีก ไม่มีใครให้คอยต้องหลีก คงเหลือเพียงใจชืดชา เป็นแค่คนที่เธอชิงชังอยู่อย่างลำพังไร้ค่า มันก็ยัง ยังดีเสียกว่าอยู่อย่างทารุณเพราะเธอ กินก็กินไม่ได้นอนก็นอนไม่หลับ ทวงหัวใจคืนกลับรับมาจนไม่ไหว โว้ อยู่ไกลไกลพ้นไปวันวันไม่ต้องทนกันอีก ไม่มีใครให้คอยต้องหลีกคงเหลือเพียงใจชืดชา เป็นแค่คนที่เธอชิงชัง อยู่อย่างลำพังไร้ค่า มันก็ยัง ยังดีเสียกว่าอยู่อย่างทารุณเพราะเธอ เป็นแค่คนที่เธอชิงชังอยู่อย่างลำพังไร้ค่า มันก็ยัง ยังดีเสียกว่าอยู่อย่างทารุณเพราะเธอ