Księga Umarłych

Księga Umarłych upomni się o mnie
Nie znam ni dnia ni miejsca wyroku
Więc stoję jak drzewo bez korzeni

Słowa me głosem z innego świata
I któż ma słyszeć gdy nikt nie chce słyszeć?
Jak wędrowiec szukający świtu
Sąd mi dano za drogowskaz

Cień mój własny co przede mną kroczy Zdradza mnie
Rozpadło się Przymierze
Jak naczynie co już nie pomieści łez
Gdzież Arka?

Zabrano ją z mego wnętrza
Gdzież Bóg w tablicach ukryty?
Światło z duszy mej

Wyrwano obojętnością spojrzeń
Które nie chcą widzieć serca
Jeszcze chcę
Lecz już nie wiem czy wolno