Tha Anatello

Μπορεί να με έχεις από κάτω και με το ζόρι να με θάβεις στη σιωπή
Να επιμένεις πως μου αξίζει ένα άδειο πιάτο
Και σαν σκυλί να με κλωτσάς μεσ' τη βροχή
Μα όσο κι αν θες να το πιστεύεις πως μου 'χεις πάρει κιόλας την ψυχή
Κι όταν ακόμα θα νομίζεις πως μια για πάντα έχω χαθεί

Εγώ θα φλέγομαι θ' ανθίζω θα γιορτάζω θ' ανατέλλω
Θα σε καίω
Θα καταστρέφω με τραγούδια της ψυχής σου το μπουρδέλο
Θα ανατέλλω

Μπορεί αν θες με ένα σου ψέμα να με κρατάς μέσα στη λάσπη
Κι αν πάλι χρειαστεί να μου φοράς τα πιο ωραία σου κουρέλια
Και να με βγάζεις σαν σκλαβάκι στο σφυρί
Μα όσο κι αν θες να το πιστεύεις πως μου 'χεις πάρει κιόλας την ψυχή
Κι όταν ακόμα θα νομίζεις πως μια για πάντα έχω χαθεί

Εγώ θα φλέγομαι θ' ανθίζω θα γιορτάζω θ' ανατέλλω
Θα σε καίω
Θα καταστρέφω με τραγούδια της ψυχής σου το μπουρδέλο
Θα ανατέλλω

Ακόμα κι όταν θα νομίζεις πως μου πήρες τη ψυχή
Θα σε καίω
Κι όταν ακόμα θα νομίζεις πως για πάντα έχω χαθεί
Θα ανατέλλω

Ακόμα κι όταν θα νομίζεις πως μου πήρες τη ψυχή
Θα σε καίω
Κι όταν ακόμα θα νομίζεις πως για πάντα έχω χαθεί
Θα ανατέλλω