ผู้หวังดี

แบกความเจ็บปวดน้ำตากลับบ้าน
มีเธอผู้เข้าใจ
อ้อมแขนอบอุ่นโอบกอดดวงตา
เธอผู้ห่วงใย
อบอุ่นสัมผัสลึกลงรู้สึก
มีความจริงใจ
อยากบอกให้เจ้ารับรู้
บินหลาที่จากคอน
ผ่านลมหนาวเหน็บซ่อนเย็นยะเยือก
ฝ่าแดดแผดร้อน
ไฟฟอนปวดเจ็บบาดลึกเรื่องราว
จึงมาหาเธอ
ให้เจ้าได้รู้โปรดรับฟัง
เธอผู้หวังดี
กี่ครั้งที่คิดปวดร้าวลึกๆ
ซ่อนตรมในอก
จนหวาดวิตกว่าฉัน
จะหลงเหลือมีใคร
ให้ใจกับฉันจริงใจ
แท้จริง
ปลดภาระหนักไว้ข้างเธอ
ให้เจ้ารับฟัง
เอาคราบน้ำตามาหาเธอ
เธอผู้เข้าใจ
แบกความสับสนแสนวุ่นวาย
เอามาหาเธอ
เธอผู้รับฟังที่หวังดี
ช่วยล้างความทุกข์ตรม
เธอผู้รับฟังที่หวังดี
ช่วยล้างความทุกข์ตรม