Rabbarbara Rúna

Rabarbara-Rúna, Rabarbara-Rúna
Rabarbara-Rúna, Rabarbara-Rúna
Rabarbara-Rúna, rosa pía er hún

Hún er spengileg og mögur, nístingsköld en fögur
Ég hef aldrei frétt hún hafi
Reynt að koma strákum til
Sjaldan sést hún masa
En með aðra hönd í vasa
Sést hún upp á Hlemmi að éta rabarbara upp við þil

Þarna er hún, Rabarbara-Rúna
Sjá þarna er hún, Rabarbara-Rúna
Rabarbara-Rúna, rosa pía er hún

Margir strákar reyna
Að komast yfir meyna
En hún virðist ekki kæra sig um
Daður eða kossaflens
Ekki skortir hana kraftinn
Og hún gefur þeim á kjaftinn
Sem að aldrei muni gerast
Því hún gefur ekki neinum séns

Þarna er hún, Rabarbara-Rúna
Sjá þarna er hún, Rabarbara - Rúna
Rabarbara-Rúna, rosa pía er hún

Ég skal gefa mér tíma
Ég skal leggja í líma
Til að bræða þennan ís sem hún brynjar sig í sífellu með
Ekki fyrir mig ég set það
Og ég veit ég get það
Því að ástin hún brennur, þó að henni sé það þvert um geð

Rabarbara-Rúna, Rabarbara-Rúna
Rabarbara-Rúna, rosa pía er hún

Ég skal ná þér, Rabarbara-Rúna
Ég skal ná þér, Rabarbara-Rúna
Rabarbara-Rúna, rosa pía er hún

Rabarbara-Rúna, Rabarbara-Rúna
Rabarbara-Rúna, rosa pía er hún