Aponia

Κάποτε με λάτρευεσ με πάθοσ
Λεσ και ήμουνα θεόσ
Τώρα με κοιτάζεισ αδιάφορα
Πωσ άλλαξε ο καιρόσ
Σβήσανε τα ίχνη τησ αγάπησ μασ
Ποιοσ πίστευε σ αυτό
Γκρέμισεσ την άτυχη φωλίτσα μασ
Που σου 'πα σ' αγαπώ

Απονιά μου δείχνεισ και φαρμάκι ρίχνεισ
Στην καρδιά μου που δε σε μισεί
Πίστεψα σε σένα κι όμωσ βγήκεσ ψέμα
Η αγάπη σου ήταν μικρή
Τώρα πια αισθάνομαι σαν ξένοσ
Που τον διώχνουν μακριά
Φεύγω από σένα ξεχασμένοσ
Στη δική σου απονιά

Πέταξεσ στην άκρη την αγάπη μου
Που σου 'χα εμπιστευτεί
Έφυγε η χαρά κι ήρθε το δάκρυ
Ποιοσ μπορεί να το σκεφτεί
Πρόδωσεσ αισθήματα
Και άνοιξεσ αγιάτρευτεσ πληγέσ
Ξέχασεσ το σήμερα αυτά
Που ζήσαμε μαζί στο χτεσ

Απονιά μου δείχνεισ και φαρμάκι ρίχνεισ
Στην καρδιά μου που δε σε μισεί
Πίστεψα σε σένα κι όμωσ βγήκεσ ψέμα
Η αγάπη σου ήταν μικρή
Τώρα πια αισθάνομαι σαν ξένοσ
Που τον διώχνουν μακριά
Φεύγω από σένα ξεχασμένοσ
Στη δική σου απονιά