Isokratima

Λειψά είναι τα λόγια μασ λίγα να ονειρευτούμε
Μικρό ότι ποθούμε
Μικρόψυχοι μικρόμυαλοι και καλοταϊσμένοι
Κι αυτό δεν απομένει
Να τραβηχτώ απ' το συρμό
Κι από τα βογγητά σασ στην κόχη μιασ ανάσασ

Γι' αυτό λοιπόν ξαναγυρνώ στον πλάγιο τον ήχο
Να πιω και να μεθύσω
Και ν' αναστήσω τισ καρδιέσ που 'χουνε μείνει
Μοναχέσ σε ξεχασμένο στίχο

Κουράστηκα να σασ θωρώ θέλει η ψυχή να γιάνει
Ο κόσμοσ να ανασάνει
Φλύαροι τόσοι και φτωχοί στο νόημα του
Λόγου αρχή του παραλόγου
Μόνοι όσοι ταξίδεψαν και δε γυρίσαν πίσω
Μάθαν το πωσ και γιατί να σασ το τραγουδήσω