Karpasia

Στην αγκαλιά σου ο πάππουσ μου εκοιμήθη
Κι η μάμμη η χρυσοπαραμυθένια
Και ο λυγμόσ που κρύβω μεσ στα στήθη
Γιαλοί κι ερημοκλησιά αγιασμένα

Σαν τη δασκάλα με τα μαύρα ρούχα
Ελεύθεροσ ξανά θέλω να ζήσω
Να κλάψω την παλιάν αγάπη που 'χα
Την πόρτα του σπιτιού μου να φιλήσω

Έμποροι των εθνών παλιά και τώρα
Μαύρεσ σκιέσ στα μέρη που φωτίζει
Μα βλέπουν στισ πήγεσ πάνω απ' τη χώρα
Τ' αι γιώργη το σπαθί ν' αντιφεγγίζει

Στην καρπασία μια φορά θυμάμαι
Μικρό παιδί στα γόνατα σου να ‘μαι
Και στου μοναστηριού το δρόμο κάτω
Αρχάγγελοσ χτυπούσε τα φτερά του