Sti Santorini
Vasilis Kazoulis
2:47Τόσεσ αποστάσεισ τόσα χρόνια τώρα Με αστερισμούσ και τροχοφόρα Δορυφορικά γράφεισ κουβεντιάζεισ Θεσ να πασ μακριά κι όλα τα αλλάζεισ Το ιδανικό σου μένοσ σχηματίζεισ Ίσια δεν μπορείσ κι αλληθωρίζεισ Λάθοσ τέχνη κι όνειρο θεσ να πιστεύεισ Κλέβεισ κι όμωσ πλάι στην άνοιξη ανθίζεισ Πού γυρνάσ σε τόσεσ πόλεισ και πλατείεσ Στα λιμάνια στα νησιά στισ συναυλίεσ Πλάι στισ ράγεσ πλάι στα παλιά τα τραίνα Ψιθυρίζεισ λόγια πού’ ναι πικραμένα Το κοινό κοιτάσ και δεν τ’ αναγνωρίζεισ Τούτη την ορχήστρα που όλο την κουρδίζεισ Και προσμένεισ κάτι που δεν ξέρεισ να ‘ρθει Κάτι σιωπηλό σαν τησ ψυχήσ τα βάθη Σαν τα λόγια να 'ναι μια φάλτσα χορωδία Με φωνή που τρέμει πλάι στη μελωδία Τούτο το τραγούδι σε’ χει υπνωτίσει Και δεν λέει να’ βρει δρόμο να σ’ αφήσει Νιώθεισ όμωσ κάπου μεσ το στήθοσ ίσωσ Να στριφογυρνά ένα φωσ κάτι σαν ήχοσ Ήχοσ καθαρόσ σαν του ουρανού το τείχοσ Στίχοσ απαλόσ σαν τησ καρδιάσ ο χτύποσ