Toses Apostaseis

Τόσεσ αποστάσεισ τόσα χρόνια τώρα
Με αστερισμούσ και τροχοφόρα
Δορυφορικά γράφεισ κουβεντιάζεισ
Θεσ να πασ μακριά κι όλα τα αλλάζεισ

Το ιδανικό σου μένοσ σχηματίζεισ
Ίσια δεν μπορείσ κι αλληθωρίζεισ
Λάθοσ τέχνη κι όνειρο θεσ να πιστεύεισ
Κλέβεισ κι όμωσ πλάι στην άνοιξη ανθίζεισ

Πού γυρνάσ σε τόσεσ πόλεισ και πλατείεσ
Στα λιμάνια στα νησιά στισ συναυλίεσ
Πλάι στισ ράγεσ πλάι στα παλιά τα τραίνα
Ψιθυρίζεισ λόγια πού’ ναι πικραμένα

Το κοινό κοιτάσ και δεν τ’ αναγνωρίζεισ
Τούτη την ορχήστρα που όλο την κουρδίζεισ
Και προσμένεισ κάτι που δεν ξέρεισ να ‘ρθει
Κάτι σιωπηλό σαν τησ ψυχήσ τα βάθη

Σαν τα λόγια να 'ναι μια φάλτσα χορωδία
Με φωνή που τρέμει πλάι στη μελωδία
Τούτο το τραγούδι σε’ χει υπνωτίσει
Και δεν λέει να’ βρει δρόμο να σ’ αφήσει

Νιώθεισ όμωσ κάπου μεσ το στήθοσ ίσωσ
Να στριφογυρνά ένα φωσ κάτι σαν ήχοσ
Ήχοσ καθαρόσ σαν του ουρανού το τείχοσ
Στίχοσ απαλόσ σαν τησ καρδιάσ ο χτύποσ