Gardenia

Εγώ είχα μια γαρδένια και την βαγιοκλάδιζα
Φυτεμένη στην καρδιά μου κι όλα τησ τα χάριζα
Την επότιζα με δάκρυ κι άνθιζε κάθε πρωί
Ήταν η παρηγοριά μου και μου έδινε ζωή
Μα ξαφνικά την έχασα αλλά δεν την εξέχασα
Κι αν χάθηκε την αγαπώ θα την θυμούμαι κι ασ πονώ

Σκέφτηκα άλλη γαρδένια να φυτέψω στην καρδιά
Μα φοβούμαι μην ξεχάσω τησ παλιάσ τη μυρωδιά
Θέλω να την εθυμούμαι την γαρδένια την παλιά
Γιατί ήτανε η πρώτη που 'βαλα μεσ την καρδιά
Έτσι κι αλλιώσ κι αν προσπαθώ να την ξεχάσω δεν μπορώ
Γι αυτό θα κάνω υπομονή κι ίσωσ μια μέρα να φανεί

Δε γνωρίζω τι να κάνω θα ρωτήσω την καρδιά
Να φυτέψω μια καινούργια ή ν’ αφήσω την παλιά
Αν φυτέψω άλλη γαρδένια η παλιά θα ξεχαστεί
Γιατί δε χωρούνε μέσα στην καρδιά κι οι δυο μαζί
Μα αφού η καρδιά είναι οδηγόσ ένα μου μένει ευτυχώσ
Να κάνω αυτό που θα μου πει κι υπεύθυνη θα είναι αυτή