Roman Olur Yazsam Seni

Roman olur yazsam seni
Şu semada yıldız gibi
Gözlerin gözlerime renktir benim
Aynı kefen sarsın bizi

Roman olur yazsam bizi
Taşıyo' bak defterlerim
Ellerin ellerime değsin benim
Aynı gece sarsın bizi

Kafamdaki sesler beni yorar hepten
İçimde bi' şeyler, boğulurum yekten
İnandığın herkesin gidişini seyret
Bana sen kal, kimse mühim değil

İhaneti sevmem vedalara küsken
Karışırım rüzgâra, tüm âlemi gez gel
Ruhum sana bağlı, uçurumda bazen
Ama bazen ben de benden kopar gibiyim

Kendimden hâlâ
Seni kalbinden saran kişiyim
Aşkımdan mübalağam
"Yüce dağları aş" de, uçar gelirim

Kendimden hâlâ
Seni kalbinden saran kişiyim
Aşkımdan mübalağam
"Yüce dağları aş" de, uçar gelirim

Yine dökülüyo' deftere sitem
Biraz fazla içtim, kızma, şiirim, hediyem sana
Yârim, saçlarına cenneti sürer
Ben de nasibimin kokusuna mest olurum sen diye

Öyle gözleri var, keskin bi' bıçak
Bende bi' çok yara birikti de, kan akmadı daha
Bi' cihan gezdim ama görmedi şu gözlerim
Senden özelini, hem de güzelini

Roman olur yazsam seni
Baş ucuna koysan beni
Güneşin doğuşunu izler gibi
Karanlığa sorsan beni

Acı bizi bekler, acı bizi besler
Beyazını boyama, siyahıma renk ver
Bu gecede yek gel, dileğim hep sev
Bana sen kal, kimse mühim değil

İhanete gelmem ben bana küsken
Karışırım rüzgâra, tüm âlemi gez gel
Ruhum sana bağlı, uçurumda bazen
Ama bazen ben de benden kopar gibiyim

Kendimden hâlâ
Seni kalbinden saran kişiyim
Aşkımdan mübalağam
"Yüce dağları aş" de, uçar gelirim

Kendimden hâlâ
Seni kalbinden saran kişiyim
Aşkımdan mübalağam
"Yüce dağları aş" de, uçar gelirim