Rånny Bruvik

Det er mykje som vert lega ette
Kvert so tida går
Men dette brevet fra herr Bruvik
Strør salt i gamle sår
Eg hadde lagt da mesta bak meg
Med både
Pryl og mareritt
Men dette kallenamnet kveitebollen
Har eg aldri vorte kvitt

Ikkje noke var for grusomt
Berre Ronny'en fekk lyst
Og som ellers signaturen
Han tok dei svake først

Om vinter'n tok 'an hua mi
Og fylte ho med snø
Og alle dei med lue måtte
Stilla seg i kø

Ronny bruvik e det alla største rævhol eg har kjent
Og at me gjekk i samme klasse
E da verste so har hendt
Han skyldte alle juling
Men det var meg han skyldte mest
Og no har altså gubben invitert
På klassefest

Ronny bruvik
Ein gang eg hadde øyreverk
Og eg gjekk med gips på hand
Eg håpte ronny'en forsto
Og det kunna virka sånn
"Det e klart det kveitebollen
Eg kan godt ta en 'an men du treng medisin"
Sa han
Og tvinga i meg tranen
Eg skulle handla på butikkjen
Eg hadde lapp og penga med
Utenfor sto ronny'en
Han ga meg grei beskjed
Skaff ein pakke røyk til meg og ei
Flaske iskald cola
Så kan du tømme ranselen din
Og tegne bart på ola ola