ร่มสีเทา
วัชราวลี
3:44ฉันก้าวเดินขึ้นไป บนขบวนสุดท้าย และหาที่นั่งดี ๆ เผื่อจะมีคนข้างกาย เวลานี้ก็มีเพียง ฟ้าที่เปลี่ยนสีไป ทอดยาวเหลือเกินหัวใจ รถเคลื่อนไปบนทาง จนใครบางคนผ่านมา เขาขึ้นและเดินเขยิบ จนติดเกือบชิดหน้าตา เวลานี้ก็มีเพียง เราที่อยู่ใกล้กัน เกือบชิดจนสัมผัส เธอนั้น ฉันคิดว่ามันคงดี ถ้าเราได้ยืนห่าง ๆ โดยไม่ชิดจนเกินไป อาจทำให้ใจลอย ไปถึงไหน ถึงแดนดินใดที่ไหน ก็ไม่ได้เตรียมดวงใจ กับเหตุการณ์นี้ ฉันคิดว่าคงดีถ้าเราได้ลองรู้จัก พูดทักและทายกันเบา ๆ ข้างกาย เธอคนที่ไหน เธอไม่มีแฟนใช่ไหม มันคงพูดยากเกินไป โอวโวว เธอเธอ สวัสดีครับทุกท่าน มองตรงไปจะเห็นดวงดาว นับตลอดวินาทีนี้ คงใกล้จะเข้าหน้าหนาว สิ่งที่สัมผัสได้ จะเกิดขึ้นในตอนเช้า ความสุขทุกขณะ จะติดตัวไปกับเรา รถเคลื่อนไปบนทาง จนใครบางคนผ่านมา เขาขึ้นและเดินเขยิบ จนติดเกือบชิดหน้าตา เวลานี้ก็มีเพียง เราที่อยู่ใกล้กัน เกือบชิดจนสัมผัส เธอนั้น ฉันคิดว่ามันคงดี ถ้าเราได้ยืนห่าง ๆ โดยไม่ชิดจนเกินไป อาจทำให้ใจลอย ไปถึงไหน ถึงแดนดินใดที่ไหน ก็ไม่ได้เตรียมดวงใจ กับเหตุการณ์นี้ ฉันคิดว่าคงดีถ้าเราได้ลองรู้จัก พูดทักและทายกันเบา ๆ ข้างกาย เธอคนที่ไหน เธอไม่มีแฟนใช่ไหม มันคงพูดยากเกินไป โอวโวว เธอเธอ สวัสดีครับ ผมกัปตันสัญชัย ขณะนี้ท่านกำลังเดินทางไปกับ รถไฟสายวัชราวลี กลับมาอีกครั้งนะครับ ขอใช้เวลาอีกไม่นาน ไม่เกิน 15 นาที จะร่อนจอดลงบนดวงจันทร์ ขอให้ทุกท่านเดินทาง ด้วยความสบายใจมั่น รถไฟพิเศษขบวนนี้ มีวัชราวลีนำทาง ฉันคิดว่ามันคงดี ถ้าเราได้ยืนห่าง ๆ โดยไม่ชิดจนเกินไป อาจทำให้ใจลอย ไปถึงไหน ถึงแดนดินใดที่ไหน ก็ไม่ได้เตรียมดวงใจ กับเหตุการณ์นี้ ฉันคิดว่าคงดี ถ้าเราได้ลองรู้จัก พูดทักและทายกันเบา ๆ ข้างกาย เธอคนที่ไหน เธอมาเป็นแฟนฉันไหม มันคงพูดยากเกินไป โอวโวว เธอเธอ