โหยหาความรัก

แล้วฉันต้องทนอีกนานเท่าไหร่
เจ็บไปอีกนานแค่ไหนกว่าจะมีรักแท้โดยที่ไม่ต้องผิดหวัง
ขอเพียงสักคนที่คอยเข้าใจ
คนที่กุมมือฉันไว้ เผื่อการโดนทิ้งแล้วต้องมาอยู่เพียงลำพัง

หัวใจเจ็บช้ำทุกข์ทรมาน เหมือนจมกับความผิดหวัง
เริ่มชินกับความเจ็บช้ำ
ชีวิตของฉันที่ผ่านไปแต่ละวัน (โอ๊ะโอ)
ถึงจะอยู่คนเดียวได้บ้างแล้ว แต่ก็ยังต้องการมีใครสักคนคอยปลอบ

เจ็บช้ำกันมาเท่าไหร่
เจ็บกันขนาดไหน เหนื่อยกับความรักไม่มีวันจบสักที
แค่คนที่คอยเข้าใจ ไม่ได้ต้องการอะไร
เพียงกำลังใจพร้อมความรู้สึกดีดี

ฉันเริ่มหวาดกลัวกับความรัก
เพราะรู้ดีว่ามันต้องเจ็บขนาดไหน
กลัวมันจะทนไม่ไหว เหมือนว่าตอนนี้เริ่มท้อ

แล้วฉันต้องทนอีกนานเท่าไหร่
เจ็บไปอีกนานแค่ไหนกว่าจะมีรักแท้โดยที่ไม่ต้องผิดหวัง
ขอเพียงสักคนที่คอยเข้าใจ
คนที่กุมมือฉันไว้ เผื่อการโดนทิ้งแล้วต้องมาอยู่เพียงลำพัง

เหมือนว่าตอนนี้ใจเริ่มท้อ หัวใจเหมือนไม่สมประกอบ (เริ่มท้อ ประกอบ)
เจ็บกับความรักที่มันแค่จอมปลอม โดนทำร้ายเท่าไรก็ยังไม่เคยจำ (จอมปลอม)
แค่ไม่ได้คิดว่ามันจะเจ็บ แล้วฉันนั้นต้องทนไปอีกกี่ครั้ง (เยเย กี่ครั้ง)
ถึงจะสมหวังกับเขาสักที โอ้

แค่ภาวนาให้ตัวเองเจอความรักที่ไม่เหนื่อย
ในวันที่ฉันใช้ชีวิตไปเรื่อยเปื่อย (เรื่อยเปื่อย)
แค่อยากจะเจอคนที่ดี เพียงแค่ใครสักคนที่เขานั้นพร้อมจะมีฉัน (เยเย่)
ไอ้การที่ต้องอยู่คนเดียวมันก็คงไม่ไม่เท่าไหร่ (เท่าไหร่)
แม้ในค่ำคืนวันที่ฟ้าไม่เป็นใจ (เป็นใจ)
ไม่ว่าจะนานแค่ไหน ฉันก็ยังคงเชื่อในสักวัน (เยเย่)

ฉันเริ่มหวาดกลัวกับความรัก
เพราะรู้ดีว่ามันต้องเจ็บขนาดไหน
กลัวมันจะทนไม่ไหว เหมือนว่าตอนนี้เริ่มท้อ

แล้วฉันต้องทนอีกนานเท่าไหร่
เจ็บไปอีกนานแค่ไหนกว่าจะมีรักแท้โดยที่ไม่ต้องผิดหวัง
ขอเพียงสักคนที่คอยเข้าใจ
คนที่กุมมือฉันไว้ เผื่อการโดนทิ้งแล้วต้องมาอยู่เพียงลำพัง