Bóg Się Rodzi

Bóg się rodzi moc truchleje
Pan niebiosów obnażony
Ogień krzepnie blask ciemnieje
Ma granice nieskończony
Wzgardzony okryty chwałą
Śmiertelny król nad wiekami
A słowo ciałem się stało
I mieszkało między nami

Cóż masz niebo nad ziemiany
Bóg porzucił szczęście swoje
Wszedł między lud ukochany
Dzieląc z nim trudy i znoje
Niemało cierpiał niemało
Żeśmy byli winni sami
A słowo ciałem się stało
I mieszkało między nami

W nędznej szopie urodzony
Żłób mu za kolebkę dano
Cóż jest czym był otoczony
Bydło pasterze i siano
Ubodzy was to spotkało
Witać go przed bogaczami
A słowo ciałem się stało
I mieszkało między nami

Potem królowie widziani
Cisną się między prostotą
Niosąc dary panu w dani
Mirrę kadzidło i złoto
Bóstwo to razem zmieszało
Z wieśniaczymi ofiarami
A słowo ciałem się stało
I mieszkało między nami

Podnieś rękę boże dziecię
Błogosław ojczyznę miłą
W dobrych radach w dobrym bycie
Wspieraj jej siłę swą siłą
Dom nasz i majętność całą
I wszystkie wioski z miastami
A słowo ciałem się stało
I mieszkało między nami

Dom nasz i majętność całą
I wszystkie wioski z miastami
A słowo ciałem się stało
I mieszkało między nami