กลับกลาย

ท้องฟ้าย่อมมีเวลาเปลี่ยนสี
ลำธารที่มีย่อมมีวันหนึ่งแห้งเหือดหาย
เมื่อร้อนแล้งไม่มีเมฆฝนมาโปรยปราย
ลมเย็นสบายก็พัดแปรเปลี่ยนทิศทาง

เพราะทุกทุกอย่างรอบข้างเราเคลื่อนไหว
และทุกทุกอย่างทำคนรอบข้างเราเปลี่ยนไป
บอกคำรักซ้ำซ้ำยังเบื่อฟัง
ป้อนคำหวานซ้ำครั้งยังจืดจาง

เพราะทุกทุกอย่างรอบข้างเราเคลื่อนไหว
เพราะทุกทุกอย่างทำคนรอบข้างเราเปลี่ยนไป
เหมือนมีใครผ่านมาผ่านไปแล้วจากจร

เวิ้งว้างเดินสู่เส้นทางการสูญเสีย
สัญลักษณ์ที่มีก็พลันมาเสื่อมสลาย
รสรักที่เคยหวานฉ่ำมากลับกลาย
เปลี่ยนแปลงง่ายดายเหมือนคนไม่เคยรู้รักกัน

เพราะทุกทุกอย่างรอบข้างเราเคลื่อนไหว
เพราะทุกทุกอย่างทำคนรอบข้างเราเปลี่ยนไป
เหมือนมีใครผ่านมาผ่านไปแล้วจากจร

เพราะทุกทุกอย่างรอบข้างเราเคลื่อนไหว
และทุกทุกอย่างทำคนรอบข้างเราเปลี่ยนไป
เหมือนมีใครผ่านมาผ่านไปแล้วจากจร

เวิ้งว้างเดินสู่เส้นทางการสูญเสีย
สัญลักษณ์ที่มีก็พลันมาเสื่อมสลาย
รสรักที่เคยหวานฉ่ำมากลับกลาย
เปลี่ยนแปลงง่ายดายเหมือนคนไม่เคยรู้รักกัน

เพราะทุกทุกอย่างรอบข้างเราเคลื่อนไหว
และทุกทุกอย่างทำคนรอบข้างเราเปลี่ยนไป
หยุดตอกย้ำความผิดชอกช้ำที่ผ่านมา
เหนื่อยและล้าค้นเค้นหารักคนมากใจ

เพราะใจของคนย่อมมีเหตุผลที่จะไป
เพราะโลกกว้างใหญ่เธอมีที่ไปในที่ดีกว่า
เพราะใจของคนย่อมมีเหตุผลที่จะไป
เพราะโลกกว้างใหญ่เธอมีที่ไปในที่ดีกว่า