หนีไม่พ้น

ดวงชีวันโกรธเคืองฉันเรื่องอะไรจ๊ะ
มาทำไมออกไปให้ไกลดีกว่า
อรทัยฉันมีผิดใดเล่าหนา
อย่ามาพูดจาถอยไปถอยไปให้ไกลตัวฉัน

แหมงอนจริงจริงพี่มาง้อหยิ่งจริงหนอ
มีคนรอออกไปง้อเขาเถิดนั่น
ดวงชีวีรักเธอไม่มีแปรผัน
เบื่อคำรำพันทุกวันทุกวันจนฉันระอา

อย่าโกรธเลยเชิญหันหน้ามาฟัง
ไม่มีปิดบังโปรดฟังเถิดหนา
ดูสิดูนี่ใครเขาให้มา
ขอถามทีว่าผ้านี้ของใคร

ตอนกลางวันหยุดงานฉันผ่านไปเห็นเอ้า
แล้วพอตอนเย็นก็เลยซื้อเอามาให้น่ะ
แหมดีจริงเออสวยจริงนี่เธอขอบใจ

แต่ยังอาลัยช้ำใจช้ำใจใครเห็นใจเรา (อ้าว)
เอะเป็นอะไรเหตุใดร้องไห้ใครทำเรอะ
จงฟังคำก็เธอนี้ทำให้เศร้า (โธ่)
โอทรามเชยรักเธอไม่เคยให้เหงา
อกตรมซมเซาเพราะเราเราเก่าไปไม่งาม

รักรักรักพี่ยังรักอยู่เสมอนะจ๊ะ
อุ๊ยเพ้อเพ้อเพ้ออย่ามาละเมอเพ้อพล่าม
แม่งามทรามวัยถึงจะเก่าไปก็งาม
อย่ามาลวนลามเพราะเธอคิดทรามพาช้ำดวงใจ

เหตุใดยังเคืองฉันเรื่องใรกัน
แม่ชื่นชีวันบอกฉันหน่อยได้ไหม
ดูสิดูนี่จดหมายผู้ใด
ฉันค้นมาได้ใต้หมอนของคุณ

นี่ลายมือเธอที่เธอเขียนตอบกันฉันไงล่ะ
เขียนมานานวันโอ๊ยสี่ปีมิควรเคืองขุ่น
อ๋อคงเป็นจริงหลงลมโทษโกรธเคืองคุณ
โปรดจงการุณนะคุณนะคุณ (เอ้อ)
สิ้นเคราะห์ไปทีเฮอ

อ๋อเย็นวันวานเลิกงานแล้วหลบไปไหน
ทำอะไรกลับมาถึงบ้านตีสี่ (โธ่)
ก็งานมันรุมสุมมีมากมายเต็มที
ต้องตรวจบัญชีงบดุลค้างปีบวกลบคูณหาร

แหมเจอพอดีสวัสดีครับพี่จดหมาย (เอ้า)
แล้วมาทำไมละเนี่ยเจ้านายใช้มาเชิญอ่าน
เป็นอะไรหรือถึงจึงไม่ไปทำงาน
ตั้งสิบกว่าวันเสียงานเสียการเชิญชี้แจงไป (อ้อ)

ไม่ไปทำงานแท้แน่จริงจริง
ต้องติดผู้หญิงแน่จริงใช่ไหม
ดูสิดูนี่นั่นสีอะไร
ลิปสติกดวงใหญ่ใช่ไหมคนดี (ฉะฉะช่า)

เอ้าเธอจงฟัง
ไม่ฟังทุกอย่างแลเห็น
โธ่ใจเย็นเย็นเถอะน่านะนะ
ไม่เย็นแล้วละคุณพี่ (โธ่แม่ขวัญชีวา)
ไม่ต้องพูดจาพาที

อยากตบคนดี (ขอทีขอทีเถอะครับ)
เอาสิเป็นไร (โอ๊ย)
อยากตบคนดีขอตีสักทีอย่าหนีเลยคุณ (ฉะฉะฉะช่า)
โอ๊ย