หยดน้ำสังข์ที่หลั่งริน

พี่ต้องลา ลาลา ลาลา ลาลา ลาลา ลาลา ลาแล้ว
ขอลาน้องแก้วจำจากจร
ในชาตินี้พี่ลาก่อนจากบังอร จำหนีหน้า
พี่พ่ายแพ้เขาบุญเราไม่สม
อกหักช้ำตรมต้องจากลา
ด้วยความรัก เราไร้ค่าจึงขอลาไปก่อนเอย

หยดน้ำสังข์ที่หลั่งให้น้องคงสุขใจสองครองคู่เชย
ร่วมเป็นใจเดียว ร่วมเกี่ยวเขนยเป็นคู่เชยครองคู่กัน
หยดน้ำสังข์เขาหลั่งให้น้อง ขอให้สมปองครองรักมั่น
ขอให้สุขขีชื่นชีวัน ขอให้สุขสันต์ทุกวันคืน

ให้น้องมีสุข ลืมทุกอย่างเสีย ให้น้องคลอเคลียจงสดชื่น
ถึงพี่จะตรม อืม ถึงพี่จะตรมจนสุดฝืน
พี่ยอมขมขื่นเพื่อน้องยา
บุญพี่ไม่ถึง รักจึงหลุดพ้นก็เพราะความจนซึ่งเงินตรา

พี่พ่ายแพ้เขาเศร้าโศกา ขอลี้หนีหน้าจำลาไกล
น้องรับน้ำสังข์ พี่หลั่งน้ำตาหมดวาสนาจะเคียงใกล้
น้องรับน้ำสังข์ อืม เอ้อ
น้องรับน้ำสังข์ที่หลั่งรินไหลเหมือนกรดรดใจพี่ขาดรอน

ถึงแสนจะรัก ต้องหักใจคืนเพราะน้องเป็นอื่นแล้วบังอร
ถึงแสนจะรัก ต้องหักใจถอน จำจากจรจากน้องไป
พี่ยอมเสียคนดั้นด้นเซซังเพราะความผิดหวังชอกช้ำใจ
ไว้พบกันในชาติใหม่ ชาตินี้ขอไกล จำจากลา