มึงมันเลว

มึงมันเลวจริง ผีป่าใดสิงให้มึงเลวทราม
กูหลงถูกคนประนาม ว่าเมียมีชู้โดยไม่รู้ตัว
กูหลงสะสมเงินทองไว้สร้าง
กูหลงเบิกทางขอบบ้านขอบรั้ว
เพื่อให้ครอบครัวเป็นสุขสบาย

ใจมึงรวนเร ทิ้งปล่อยสายเปลหนีตามคนกรุง
มึงทิ้งบ้านนาบ้านทุ่ง หนีแกงผักบุ้งหนีวัวหนีควาย
ไปหลงเมืองหลวง เมืองไฟฟ้าส่อง
ไปหลงเพชรทอง อีกเครื่องแต่งกาย
ที่เขามอบให้จนลืมบ้านนา

กูว่าไม่ทันถึงปีหรอกเฮ้ย โธ่เอ๋ยนางนวล
มึงคงคร่ำครวญเฝ้ากินน้ำตา
กูว่าเขาต้องผลักไสมึงส่ง
กูว่าเขาคงถีบหัวเอ็งมา
กลับคืนบ้านนาสู่อ้อมอกกู

มึงเลวจริงจริง เลวยิ่งกว่าหญิงทั่วในโลกา
กูหลงปักใจบูชา รักมึงมานานกูเพิ่งรู้ตัว
กูหลงมอบรักให้มึงจนสิ้น
กูหลงถวิลมึงกลับมีชู้
ขุดหลุมฝังกูให้ตายทั้งเป็น

มึงเลวจริงจริง เลวยิ่งกว่าหญิงทั่วในโลกา
กูหลงปักใจบูชา รักมึงมานานกูเพิ่งรู้ตัว
กูหลงมอบรักให้มึงจนสิ้น
กูหลงถวิลมึงกลับมีชู้
ขุดหลุมฝังกูให้ตายทั้งเป็น