น้ำในคลอง

อย่าทำลืมลืมกันลืมกัน
เกี่ยวข้าววันนั้นคมเคียวเกี่ยวขา
พี่คนทันน้องยังเอายาทา
เกี่ยวข้าวอยู่นาวันนั้นสองคน

น้องไปบางกอกหลายปีก็บ่คืน
เจ้าลืมด้นฟืนแล่วบ่หน้ามน
หรือติว่าอ้ายชายควายเป็นคนจน
เลยบ่กลับอุบลให้เห็นหน้าเห็นตา

แต๋ว แต๋ว แต๋ว แต๋ว แต๋ว น้องแก้วคงลืมพี่ลง
ลืมพี่แล้วแก้วตาโฉมยงค์
เคยไปขุดปูท่งเขียดมันร้องอยู่นา
ปูหนีบน้องพี่เป็นคนเอาออก
ทั้งขาในขานอก เรายังออกพร้อมกัน

ตะวันแดงโด่ยามพระถั่นโปงแลง
น้องเคยใส่เสื้อแดงมาลัดพี่ทุกวัน
น้องรักพี่ พี่ก็รักน้อง
เหมือนน้ำในคลองที่ไหลเข้าหากัน

ใจผู้หญิงนั้นชอบเปลี่ยนง่าย
ชอบชิมหลายชายเปลี่ยนไปทุกวัน
สิ่งที่เหลือคือน้ำตาฉัน
เผลอตัวเพียงวันเธอนั้นก็เปลี่ยนใจ

แต๋ว แต๋ว แต๋ว แต๋ว แต๋ว น้องแก้วคงลืมพี่ลง
ลืมพี่แล้วแก้วตาโฉมยงค์
เคยไปขุดปูท่งเขียดมันร้องอยู่นา
ปูหนีบน้องพี่เป็นคนเอาออก
ทั้งขาในขานอก เรายังออกพร้อมกัน

ตะวันแดงโด่ยามพระถั่นโปงแลง
น้องเคยใส่เสื้อแดงมาลัดพี่ทุกวัน
น้องรักพี่ พี่ก็รักน้อง
เหมือนน้ำในคลองที่ไหลเข้าหากัน

ใจผู้หญิงนั้นชอบเปลี่ยนง่าย
ชอบชิมหลายชายเปลี่ยนไปทุกวัน
สิ่งที่เหลือคือน้ำตาฉัน
เผลอตัวเพียงวัน เธอนั้นก็เปลี่ยนใจ