น้ำตาลก้นแก้ว

แม่น้ำตาลก้นแก้ว เขาชิมเจ้าแล้วจึงตกถึงมือพี่
ถ้าหากเป็นแหวนก็เปรียบดังแม้นเจ้าโดนสวมฟรี
เพชรที่งามหรือจะมีค่าสูงยิ่งกว่าดรรชนีของนาง

แม่น้ำตาลก้นแก้ว เขาชิมเบื่อแล้วจึงถูกเขาทิ้งขว้าง
สูญสิ้นความสาวแล้วเจ้าจึงรู้ว่าเดินหลงทาง
พี่ไม่โกรธเจ้าหรอกนาง ยังรักไม่จางรักนางเสมอ

ถึงพี่เป็นสองรองคนอื่น
พี่ก็ยังยิ้มชื่น ต้อนรับการกลับของเธอ
ตักพี่ยังว่าง อกพี่ยังอุ่นเสมอ
ตาลจ๋ากลับมาเถิดเธอ พี่หลงละเมอเพ้อเฝ้าใฝ่ฝัน

แม่น้ำตาลก้นแก้ว เขาชิมเจ้าแล้ว พี่ก็ขอรักมั่น
ถึงจะเหลือเดนเพราะผ่านคนชิม มานานแสนนาน
พี่ก็ยังต้องการ รอรับรสหวานน้ำตาลก้นแก้ว

แม่น้ำตาลก้นแก้ว เขาชิมเจ้าแล้ว พี่ก็ขอรักมั่น
ถึงจะเหลือเดนเพราะผ่านคนชิม มานานแสนนาน
พี่ก็ยังต้องการ รอรับรสหวานน้ำตาลก้นแก้ว