แม่สื่อแม่ชัก
ยอดรัก สลักใจ
3:14แม่จ๋าแม่ แม่แม่พระคงคา เจ้าพระยาสายน้ำอันฉ่ำชื่น สายธาราข้าอาศัยได้ดื่มกลืน ทุกวันคืนข้าถือเป็นเช่นน้ำนม ลูกร้องไห้ดั่งหัวใจพ่อจะขาด สายสวาทเอ๋ยแม่เจ้าเขาทำสม นิ่งเสียทีเถอะพ่อนี้ไม่มีนม มีแต่ตรมมีแต่ช้ำมีน้ำตา แม่เขาหนีเจ้าไปเข้าใจผิด เรื่องเพียงนิดโมโหทำโทสา โอ้ใจนางช่างไม่ละอนิจจา ไม่ค้นคว้าเนื้อความตามใจตัว เหมือนเรื่องเก่าเจ้าหญิงน้อยสร้อยดอกหมาก นางคู่ฝากกายใจให้หม่อมผัว เบาปัญญาถือว่างามตามใจตัว นางคอยผัวอยู่ปากน้ำในสำเภา สายน้ำผึ้งราชาสวามี เจ็ดราตรีดอกหมากน้อยต้องคอยกล่าว ทั้งเช้าสายบ่ายเย็นไม่เห็นเงา สำคัญเขลาสายน้ำผึ้งไม่คลึงชม พระศุกร์เข้าพระเสาร์แทรกชำแรกเคราะห์ เอาเหล็กเจาะนาวาที่สะสม ชวนน้องพี่ที่ร่วมมาพากันชม สำเภาล่มอับปรางจึงอ้างอิง เจ้าทิ้งพี่เหมือนถูกผีสร้อยดอกหมาก หนีลูกจากดังมีภูตผีสิง กลับบ้านเราเจ้าพระยาอย่าประวิง อย่าทอดทิ้งลูกไปเลยแม่คุณ