Daniada

Co nam zostało z tych lat? - Daniłowski, Tuwim
Co nam zostało z tych lat
Miłości pierwszej
Zeschnięte liście i kwiat
W tomiku wierszy

Wspomnienia czułe i szept
I jasne łzy co nie schną
I anioł smutku co wszedł
I tylko westchnął

Wikta - Conrad, Mitchell, Gottler - Tuwim
Kto durny jest i bzdurny i czupurny
To moja Wikta
Rozrzutny kto, okrutny kto, obłudny
To moja Wikta

Lecz nie potrafi kochać nikt tak
Jak durna ta i bzdurna ta, obskurna
Ta moja Wikta

Może dziś - Deaumbroggio, Tuwim
Może dziś
Powiesz nareszcie o przebudzonej miłości
Może dziś
Co dzień otwiera niebo radości ta myśl

Pijackie tango - Discépolo, Tuwim
Piłem, kto mówi, że nie piłem
Butelkę wytrąbiłem, a przedtem dwie butelki
Czuję, kto mówi, że nie czuję
Łeb szumi i paruje, świat toczy się jak bąk

Whisky! Kto mówi, że nie whisky?
l cóż, pijackie pyski, co teraz będziemy pić?
Rum będziemy pić szklankami, rum
Na jeszcze większy wir, na jeszcze większy szum
Rum będziemy pić, piekielny rum
Aż przyjdzie świt i sen, śmiertelny kum

Flisacy - Daniłowski, Stach
Poprzez lasy, poprzez bory
Płyniemy z biegiem wód
Przez trzy państwa, trzy zabory
Gdzie żyje polski lud

Od gór, aż hen pod Tczew
Rozbrzmiewa polski śpiew
A ten lud, choć nosił pęta
Pamięta dawne dni

Jeśli zostać, to na zawsze - Dan, Hemar
Jeśli kochać, to na zawsze, to na zawsze
Czy życie ma być na cierniach, czy z róż
Na wszystkie dole i najgorsze, i najłzawsze
Lecz jeśli odejść, to natychmiast, to już

Bo przecież nie ma sposobu
Tak już być musi, na próżno szukałbyś
Jeśli kochać, to do śmierci, to do grobu
Jeśli odejść, to zaraz, to już

Szwoleżerowie - Stransky, Tuwim
Więc pijmy wino, szwoleżerowie
Niech troski zginą w rozbitym szkle
Gdy nas nie będzie, niechaj nikt się nie dowie
Czy dobrze było nam, czy źle