Kochankowie Dnia (Amants D'Un Jour)

Zmywam dzień i noc szklanki w budzie tej
Mam harówy moc marzeń trochę mniej
I w tym podłym tle hotelowych ścian
Te sylwetki dwie wciąż przed sobą mam

Nie wiedział nikt skąd przybyli w tym dniu
Prosili o kąt by kochać się tu
W ich oczach był blask był pośpiech i głód
I los im swych łask udzielił w tym dniu
Patrzyli w zachwycie na marny pokoik
Nim przeszli przez próg Nim przeszli przez próg

W ich oczach był blask był pośpiech i głód
Czy na mnie tak ktoś popatrzeć by mógł
I zazdrość i złość mnie żarła psia krew
Gdy myłam to szkło oparta o zlew

Zmywam dzień i noc szklanki w budzie tej
Mam harówy moc marzeń trochę mniej
I w tym podłym tle i w tych ścianach złych
Dzień wspominam gdy znaleziono ich

Nie wiedział nikt skąd przybyli w tym dniu
Prosili o kąt by kochać się tu
W ich oczach był wciąż ten pośpiech i głód
I sami swój los wybrali w tym dniu
Patrzyłam stężała jak martwe ich ciała
Niesiono przez próg Niesiono przez próg

W ich oczach był wciąż ten pośpiech i głód
Czy na mnie tak ktoś popatrzeć by mógł
I w sercu na dnie ścisnęło się coś
A zresztą psia krew roboty mam dość

Zmywam dzień i noc szklanki w budzie tej
Mam harówy moc marzeń trochę mniej
I w tym podłym tle głupim aż do łez
Ten sam pokój wciąż

Do wynajęcia jest